Eerst kennismaking met Indonesië
Blijf op de hoogte en volg Stephanie
06 Februari 2014 | Indonesië, Batavia
De vluchten naar Abu Dhabi en Jakarta waren goed gegaan. Het duurde lang, maar ik kon me goed vermaken met films kijken en slapen. Toen we aankwamen in Jakarta was het wel even heel erg wennen aan de temperatuur. Het was als een klap in je gezicht zo'n benauwde drukkende warmte. We konden in eerste instantie onze privé chauffeur niet vinden die ons naar het hostel zou brengen en werden gelijk lastiggevallen door de menige taxi chauffeurs die gelijk bij de uitgang ons op stonden te wachten. Gelukkig kwam onze prive chauffeur snel te voorschijn en begeleidde ons naar de auto.
Vanaf het vliegveld naar het centrum was het nog drie kwartier rijden. Dit was een hele belevenis op zich. Ze rijden hier ten eerste links en het verkeer is echt een ramp. Het wegdek was slecht en scooters rijden overal tussendoor. Daarnaast toetert iedereen constant naar elkaar. Door het chaotische verkeer had ik voortdurend het idee dat we gingen botsen (wat gelukkig niet is gebeurt). Het was donker natuurlijk, dus ik zag niet veel van de stad. Maar wat ik kon zien wat echt lelijk en verschrikkelijk. Allemaal sloppenwijken en smerige straten met stapels afval. Het verschil tussen arm en rijk is heel groot, want er zijn ook genoeg hoge gebouwen te zien. Jakarta staat hier wel om bekend en het is nou niet het toonbeeld voor de rest van Indonesië gelukkig.
Aangekomen bij ons hostel in een of ander smoezelige straat, met allemaal gaten in de weg en modder. Wat nou niet echt was wat we verwacht hadden, maar goed ik was blij dat we er waren en dat ik naar bed kon in een koele ruimte. Het hostel zelf zag er verder prima uit. Er was een leuk binnenplaatsje met een buitenkeuken waar we gebruik van konden maken. Verder was de kamer simpel, maar prima.
De eerste nacht heb ik lang geslapen, tot 17:30 uur! Geen idee van tijd toen ik wakker werd. Kwam vast door de jetlag, want voor mijn gevoel leek het pas 11:30 haha. We zijn toen snel op zoek gegaan naar wat te eten, want het begon al weer donker te worden en we zagen het niet zitten in het donker op zoek te gaan naar een supermarkt. Gelukkig was de supermarkt dichtbij, maar dat kleine stukje er naartoe lopen gaf mij al een cultuurshock. Wat ik die dag er voor 's nachts had gezien, zag ik natuurlijk nu in het licht en het werd er niet beter op. Zo veel chaos op de weg, iedereen rijdt door elkaar, toetert constant. En de armoede is duidelijk te zien, de straten zijn smerig, vuilnis slingert overal rond, dit is ook te ruiken, het stinkt echt verschrikkelijk in de stad. We konden niet eens fatsoenlijk op de stoep lopen. Mensen staan langs de straten eten te koken, maar het zag er nou niet echt aantrekkelijk uit. Ik dacht echt waar zijn we beland? En ben ik hiervoor naar Indonesië gekomen?
We hebben snel wat eten en drinken gekocht bij de supermarkt en zijn eigenlijk direct weer terug naar het hostel gelopen. Ik voelde me niet echt veilig daar op straat. Er waren ook geen andere toeristen te bekennen en we werden alleen maar aangestaard door al die indo's, alsof ze nog nooit een toerist hadden gezien. We hebben wat te eten gemaakt in de broeiege hitte en zijn eigenlijk snel daarna weer naar bed gegaan. Het was in ieder geval niet erg om lang in bed te liggen en een beetje bij te slapen, want het was toch niet de moeite om naar buiten te gaan. In onze kamer was het tenminste een aangename temperatuur en naar buiten gaan gaf mij toch alleen maar een deprimerend gevoel.
Vanaf het vliegveld naar het centrum was het nog drie kwartier rijden. Dit was een hele belevenis op zich. Ze rijden hier ten eerste links en het verkeer is echt een ramp. Het wegdek was slecht en scooters rijden overal tussendoor. Daarnaast toetert iedereen constant naar elkaar. Door het chaotische verkeer had ik voortdurend het idee dat we gingen botsen (wat gelukkig niet is gebeurt). Het was donker natuurlijk, dus ik zag niet veel van de stad. Maar wat ik kon zien wat echt lelijk en verschrikkelijk. Allemaal sloppenwijken en smerige straten met stapels afval. Het verschil tussen arm en rijk is heel groot, want er zijn ook genoeg hoge gebouwen te zien. Jakarta staat hier wel om bekend en het is nou niet het toonbeeld voor de rest van Indonesië gelukkig.
Aangekomen bij ons hostel in een of ander smoezelige straat, met allemaal gaten in de weg en modder. Wat nou niet echt was wat we verwacht hadden, maar goed ik was blij dat we er waren en dat ik naar bed kon in een koele ruimte. Het hostel zelf zag er verder prima uit. Er was een leuk binnenplaatsje met een buitenkeuken waar we gebruik van konden maken. Verder was de kamer simpel, maar prima.
De eerste nacht heb ik lang geslapen, tot 17:30 uur! Geen idee van tijd toen ik wakker werd. Kwam vast door de jetlag, want voor mijn gevoel leek het pas 11:30 haha. We zijn toen snel op zoek gegaan naar wat te eten, want het begon al weer donker te worden en we zagen het niet zitten in het donker op zoek te gaan naar een supermarkt. Gelukkig was de supermarkt dichtbij, maar dat kleine stukje er naartoe lopen gaf mij al een cultuurshock. Wat ik die dag er voor 's nachts had gezien, zag ik natuurlijk nu in het licht en het werd er niet beter op. Zo veel chaos op de weg, iedereen rijdt door elkaar, toetert constant. En de armoede is duidelijk te zien, de straten zijn smerig, vuilnis slingert overal rond, dit is ook te ruiken, het stinkt echt verschrikkelijk in de stad. We konden niet eens fatsoenlijk op de stoep lopen. Mensen staan langs de straten eten te koken, maar het zag er nou niet echt aantrekkelijk uit. Ik dacht echt waar zijn we beland? En ben ik hiervoor naar Indonesië gekomen?
We hebben snel wat eten en drinken gekocht bij de supermarkt en zijn eigenlijk direct weer terug naar het hostel gelopen. Ik voelde me niet echt veilig daar op straat. Er waren ook geen andere toeristen te bekennen en we werden alleen maar aangestaard door al die indo's, alsof ze nog nooit een toerist hadden gezien. We hebben wat te eten gemaakt in de broeiege hitte en zijn eigenlijk snel daarna weer naar bed gegaan. Het was in ieder geval niet erg om lang in bed te liggen en een beetje bij te slapen, want het was toch niet de moeite om naar buiten te gaan. In onze kamer was het tenminste een aangename temperatuur en naar buiten gaan gaf mij toch alleen maar een deprimerend gevoel.
-
22 Februari 2014 - 17:20
Sylvia Van Der Poel:
Het is maar goed dat je naar Thailand bent gegaan! Wanneer ga je nu naar Surabaya?
Ik hoop voor je dat het er daar beter uit ziet. -
27 Februari 2014 - 17:27
Stephanie Van De Voorde:
Ja Thailand was super! We zijn afgelopen dinsdag (25 februari) aangekomen in Surabaya. Onze stage zal maandag beginnen. Maar het gaat hier allemaal op het dooie gemakje. We dachten eigenlijk dat we vandaag zouden beginnen, maar dat was dus niet zo. -
27 Februari 2014 - 20:01
Toine:
Hoi. Gave reis zeg. Thailand is echt wel een veilig land om als backpacker rond te reizen... uitzonderingen daar gelaten natuurlijk.
Chang mai is gaaf. Als je tijd hebt... doe de avondmarkt en de jungletocht van 2 dagen. Aanrader!
Geniet ervan.
groetjes toine en debbie -
27 Februari 2014 - 20:46
Elly Aerts:
Nou Stephanie jij maakt de reis van je leven zeg, wat is het daar prachtig en wat heb je al leuke dingen gedaan en gezien. Mooie foto's hoor en ik denk ook veel lekker eten
Geniet ervan en voor maandag succes op je eerste stage dag.
groetjes uit Breda waar het carnaval voor de deur staat. doei. -
28 Februari 2014 - 08:06
Stephanie Van De Voorde:
Hoi Toine en Debbie, Chiang Mai was echt super! Ik heb net een verslag over Chiang Mai erop gezet! De avondmarkt hebben we gedaan. Daar konden we niet omheen. Zo groot haha. De jungletrekking hebben we niet gedaan, omdat dat in combinatie was met een olifantentrekking. En dat zagen we niet zitten omdat ze slecht worden behandeld. Ook overnachten in de jungle zagen we niet zo zitten:p We hebben een dag doorgebracht met olifanten de wel goed worden behandeld. In Khoa Sok National Park hebben we een jungletrekking van 3 uur gedaan in combinatie met 1 uur door een grot. Was echt super. Verslag volgt later! Xxx -
28 Februari 2014 - 13:25
Marja Van Bijnen:
Hallo Stephanie,
Bedankt voor je mailtje. Je bent echt de reis van je leven aan het maken. Wat mooi allemaal. Ik had inderdaad al foto's gezien via Ginny. Veel succes met je stage en nog veel plezier.Doe de groeten aan Angelique. Je hebt ook de groeten van de afdeling mg08. Ik blijf je volgen.
Groetjes Marja en de rest.
-
01 Maart 2014 - 11:00
Stephanie Van De Voorde:
Hoi Elly, leuk dat je mijn blog volgt! Ja ik heb al zo veel mooie dingen gezien en mee gemaakt. Het eten is hier heerlijk! Ik probeer zo veel mogelijk te leren en ervaringen op te doen wat ik allemaal meeneem terug naar huis.
Veel plezier met carnaval!! -
01 Maart 2014 - 11:02
Stephanie Van De Voorde:
Hoi Marja, wat leuk dat je mij wilt volgen! Groetjes terug aan de afdeling. Ook van Angelique! Ik hou je op de hoogte. Gefeliciteerd alvast met Ginny! Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
