Taman safari & Singapore
Blijf op de hoogte en volg Stephanie
13 April 2014 | Indonesië, Soerabaja
Samen met een groep Australische verpleegkundige studenten die afgelopen weekend zijn aangekomen en onze begeleider Yulis en haar dochter zijn we dagje naar het safari park geweest.
De omgeving van het safari park was echt prachtig. Het lag mooi in de bergen, waardoor de temperatuur ook goed te doen was. We gingen eerst met een bus, net als in de Beekse Bergen, door het park heen. Alle dieren lagen of liepen langs de weg, dus het was perfect voor het maken van foto’s. In tegenstelling tot Nederland, waar je vaak moet zoeken waar nou de jaguar zich heeft verstopt. Ik vond het wel een beetje vreemd dat ze er allemaal zo perfect bij lagen. ’s Middags bekeken we heel veel dierenshows, een beetje te veel naar mijn idee. Een olifantenshow, een tijgershow, een show met apen, vogels, honden, katten, cavia’s. Heel vreemd. De cavia’s en katten waren echt heel apart, want er zat helemaal geen logica in dat die dieren bij de show hoorden. Het was ook niet een cavia, maar een hele rits achter elkaar die van de ene kant van het podium naar de andere kant liepen. Ik denk dat het heel bijzonder is als je een kat, hond of cavia hebt. In tegenstelling tot bij ons, waar het natuurlijk heel normaal is om zo’n dier als huisdier te hebben.
Als laatste gingen we naar een baby zoo waar je met verschillende dieren op de foto kon. Zoals de tijger (zie facebook), baby leeuwtjes, een aap en een witte baby tijger. Je moest wel extra betalen natuurlijk. Op de foto met de tijger was wel echt heel spannend. Hij was best wel groot haha, vergeleken met die schattige leeuwtjes. Maar heel gaaf om gedaan te hebben.
De hoofdreden waarom we hier zijn, het project, loopt ondertussen. Aan de moeders waarover ik vertelde in mijn vorige blog, hebben we ondertussen voorlichting gegeven met betrekking tot borstvoeding. Dit was nog een hele uitdaging. De vrouwen spreken namelijk geen woord Engels. Dit hebben we opgelost door een folder te maken en deze te laten vertalen door een van de Indonesische studenten. Dit gebruikte ik dan ter ondersteuning van hetgeen wat ik wilde vertellen. De voorlichting zelf heb ik met behulp van een Indonesische student gegeven, zij figureerde als mijn tolk. Ik praatte in het Engels met ondersteuning van de Indonesische folder en zij vertaalde hetgeen wat ik vertelde dan naar het Indonesisch. Dit werkte heel erg goed en ik kon op deze manier goed met de moeder communiceren. De vrouw of eigenlijk het meisje wat ik voorlichting heb gegeven was zes maanden zwanger en zag er erg ongezond uit. Ze had een klein buikje en at ook niet zo goed. De studenten en de docent die aanwezig waren tijdens de voorlichting zeiden dat zowel de folder als de persoonlijke voorlichting bevorderend waren voor haar keuze in borstvoeding. Dus dat is positief, want dat wilden we bereiken. Aan het einde van de voorlichting vertelde ze dat ze zal kiezen voor het geven van borstvoeding. Ik hoop alleen dat de baby gezond geboren zal worden..
We werden uitgenodigd voor een internationaal studenten forum dat georganiseerd werd door studenten van Airlangga University. Samen met studenten uit Australië, Pakistan, Myanmar en Indonesië deden we mee aan deze bijeenkomst. Wij als Nederlanders kregen een ere plaats vooraan op banken in de zaal samen met de andere internationale studenten. Uit heel oost Java waren er studenten naar Surabaya gekomen voor deze dag. Er waren twee presentatoren die op zo’n manier presenteerden dat het wel het songfestival leek. Aan ons was gevraagd of we een algemene presentatie wilden geven over onze opleiding Verpleegkunde in Nederland. De andere internationale studenten zouden dit dan ook doen, zodat de internationale verschillen goed naar voren zouden komen. Daarna was het tijd voor vragen en moesten wij plaats nemen voor op het podium opnieuw op banken. De Indonesische studenten uit het publiek konden omstebeurt vragen aan ons stellen, wat er echt ontzettend veel waren. We hebben daar wel een tijdje gezeten en de vragen bleven maar komen.
Na de lunch werden alle aanwezigen studenten in groepen verdeeld om te discussiëren over een bepaald onderwerp. Dit was niet echt een heel groot succes. Het doel was om samen met je groepje iets op te richten (een studenten forum) om de gezondheidszorg in de wereld te kunnen bevorderen door ervaringen onderling met elkaar uit te wisselen. Niemand begreep de opdracht heel goed en er werd steeds aan mij van alles gevraagd en wilden eigenlijk dat ik alles zou verzinnen. Maar ik deed net of ik het niet begreep. Ze wilden mij ook nog eens als vertegenwoordiger aanwijzen en toen zei ik dat ik dat niet ging doen omdat ik al heel de ochtend daar voor op het podium had gezeten haha. Het was mij wel goed. Om 15:00 uur was het eindelijk afgelopen en toen wilde letterlijk iedereen met ons op de foto. Wat eigenlijk heel grappig was. We kregen ook nog een certificaat en cadeaus.
Na deze lange dag zouden we het vliegtuig nemen voor twee dagen Singapore. Dit tripje zat eigenlijk niet in de planning. Maar er zijn helaas wat problemen met het visum waardoor we een nieuw visum moeten aanvragen. Dit kan alleen in een ander land. Heel vervelend allemaal, maar goed. Het is niet anders en we kunnen zo mooi twee dagen van Singapore genieten. Twee Indonesische vriendinnen hadden aangeboden om ons op de scooter naar het vliegveld brengen. We hadden alleen maar handbagage bij ons, dus een scooter is dan het snelste en beste vervoersmiddel hier in Surabaya. Een van de meiden kwam op tijd, terwijl de andere gewoon niet kwam opdagen. Ze had mij laten weten dat ze naar het appartement zou komen. Wij wachten en wachten.. Ik ben hier zo goed geworden in wachten. Na een poos gewacht te hebben vonden we het toch wel genoeg geweest, er was al geen tijd meer om een taxi te nemen. Die zou er te lang over doen. Gelukkig was een van die jongens van het appartement zo aardig om een van ons te brengen op de motor (wat nog best wel spannend was). Zijn we echt net op tijd bij het vliegveld. We moesten bijna rennen voordat de incheckbalie zou sluiten. Komen we aan bij de balie, heeft ons vliegtuig twee uur vertraging!! Niet te geloven, hoe toevallig. Hierdoor kwamen we helaas wel heel laat aan in Singapore. We waren er pas rond half 3 ’s nachts, plus het is daar nog een uur later. Het was dus een hele korte nacht.
We overnachten in een hostel met vierpersoonskamer in Chinatown recht tegenover het metrostation. Hiervan word ik dan ook de volgende dag wakker van. Het hostel heeft een hele relaxte sfeer, een beetje backpack gevoel net als in Bangkok. Het ontbijt: toast met jam of pindakaas en appels en peren in overvloed. En je mocht zo veel verschillende soorten koffie en thee drinken als je wilde. Lekker Amerikaans geloof ik. En zo ook de rest van Singapore. Ik vind het maar een vreemd land. Het lijkt allemaal zo gemaakt en nieuw, maar ik vond het er fantastisch en dat is niet overdreven. Heerlijk even op adem komen en frisse lucht inademen. Het was fijn om normaal Engels te kunnen communiceren en het was er zo schoon op straat. Een stuk rustiger dan Surabaya, heerlijk westers eigenlijk, even weer een beetje ‘de bewoonde wereld’. Ik had geen idee dat het een apart land was van Maleisië en dat het er zo welvarend zou zijn.
Onze eerste dag stond in het teken van het visum aanvragen. We kochten een metro ticket voor twee dagen. Hiermee mag je dan onbeperkt gebruik maken van de metro, echt prima geregeld. Het was zo fijn reizen met de metro, echt een uitvinding. Vanaf het metrostation was het wel nog een stukje lopen naar de ambassade, maar hierdoor konden we mooi genieten van de mooie omgeving in Singapore. En in tegenstelling tot Surabaya kun je hier wel gewoon normaal over een stoep lopen. Alles prima bij de ambassade. Het was nog wel even heel spannend. In eerste instantie konden we het visum pas twee dagen later ophalen (hebben wij weer), maar gelukkig konden ze een uitzondering voor ons maken, anders hadden we echt een probleem. We hadden al een ticket terug geboekt voor de volgende dag namelijk. Er van uit gaande dat het maar een dag zou duren. Pfoe wat een stress was dat even. Het kan ook gewoon niet allemaal mee zitten, we houden het spannend zie je wel.
De rest van de dag hebben we doorgebracht in de welbekende Orchard road. Hier zijn echt ontelbare winkelcentra te vinden. Aan het eind van de dag was er een gratig rondleiding door Chinatown, die we voor de helft hebben meegelopen. We zijn bij een Chinese apotheek binnen geweest, waar ze heel aparte spullen verkochten. Zoals hoorns van herten die dan ergens goed voor zijn als je ze op eet. Hoe eet je die dan op? Dat vroegen wij ons ook af. Je moet ze schaven en die stukjes doe je dan door je eten. Ook hadden ze botten, zelfde idee, en zwaluwnestjes. Deze kun je dan ook eten, maar die waren echt ontzettend duur. Vreemde chinezen. De rest van de rondleiding was niet heel interessant meer, dus wij hebben ons ontfermt over de vele souvenirs winkeltjes en kraampjes in Chinatown :D.
Onze tweede en tevens laatste dag in Singapore. Opnieuw een volle dag, want we wilden wel nog het een en ander zien van Singapore. We hebben Marina Bay bezocht, was nog een hele zoektocht was omdat we niet naar het gebouw zelf wilden maar juist het uitzicht vanaf de overkant wilden zien. Je kon naar het dak van Marina Bay, maar dit kostte ongeveer 25 dollar en dat vonden wij wel een beetje veel. Het uitzicht vanaf de andere kant van het gebouw was prachtig. Het was wel ontzettend warm. Naast Chinatown is er ook nog een Little India in Singapore. Dit wilden we ook graag even zien en het was net weer even een andere wereld. Volop Indiase mensen, mooie bloemen, overal offertjes en beelden. Echt prachtig. Ook hier hebben we ons weer vermaakt bij de vele souvenirs kraampjes en winkeltjes. Later op de dag konden we het visum ophalen, wat gelukkig zonder problemen ging. Hierna konden we gelijk met de metro door naar het vliegveld, terug naar Surabaya..
De omgeving van het safari park was echt prachtig. Het lag mooi in de bergen, waardoor de temperatuur ook goed te doen was. We gingen eerst met een bus, net als in de Beekse Bergen, door het park heen. Alle dieren lagen of liepen langs de weg, dus het was perfect voor het maken van foto’s. In tegenstelling tot Nederland, waar je vaak moet zoeken waar nou de jaguar zich heeft verstopt. Ik vond het wel een beetje vreemd dat ze er allemaal zo perfect bij lagen. ’s Middags bekeken we heel veel dierenshows, een beetje te veel naar mijn idee. Een olifantenshow, een tijgershow, een show met apen, vogels, honden, katten, cavia’s. Heel vreemd. De cavia’s en katten waren echt heel apart, want er zat helemaal geen logica in dat die dieren bij de show hoorden. Het was ook niet een cavia, maar een hele rits achter elkaar die van de ene kant van het podium naar de andere kant liepen. Ik denk dat het heel bijzonder is als je een kat, hond of cavia hebt. In tegenstelling tot bij ons, waar het natuurlijk heel normaal is om zo’n dier als huisdier te hebben.
Als laatste gingen we naar een baby zoo waar je met verschillende dieren op de foto kon. Zoals de tijger (zie facebook), baby leeuwtjes, een aap en een witte baby tijger. Je moest wel extra betalen natuurlijk. Op de foto met de tijger was wel echt heel spannend. Hij was best wel groot haha, vergeleken met die schattige leeuwtjes. Maar heel gaaf om gedaan te hebben.
De hoofdreden waarom we hier zijn, het project, loopt ondertussen. Aan de moeders waarover ik vertelde in mijn vorige blog, hebben we ondertussen voorlichting gegeven met betrekking tot borstvoeding. Dit was nog een hele uitdaging. De vrouwen spreken namelijk geen woord Engels. Dit hebben we opgelost door een folder te maken en deze te laten vertalen door een van de Indonesische studenten. Dit gebruikte ik dan ter ondersteuning van hetgeen wat ik wilde vertellen. De voorlichting zelf heb ik met behulp van een Indonesische student gegeven, zij figureerde als mijn tolk. Ik praatte in het Engels met ondersteuning van de Indonesische folder en zij vertaalde hetgeen wat ik vertelde dan naar het Indonesisch. Dit werkte heel erg goed en ik kon op deze manier goed met de moeder communiceren. De vrouw of eigenlijk het meisje wat ik voorlichting heb gegeven was zes maanden zwanger en zag er erg ongezond uit. Ze had een klein buikje en at ook niet zo goed. De studenten en de docent die aanwezig waren tijdens de voorlichting zeiden dat zowel de folder als de persoonlijke voorlichting bevorderend waren voor haar keuze in borstvoeding. Dus dat is positief, want dat wilden we bereiken. Aan het einde van de voorlichting vertelde ze dat ze zal kiezen voor het geven van borstvoeding. Ik hoop alleen dat de baby gezond geboren zal worden..
We werden uitgenodigd voor een internationaal studenten forum dat georganiseerd werd door studenten van Airlangga University. Samen met studenten uit Australië, Pakistan, Myanmar en Indonesië deden we mee aan deze bijeenkomst. Wij als Nederlanders kregen een ere plaats vooraan op banken in de zaal samen met de andere internationale studenten. Uit heel oost Java waren er studenten naar Surabaya gekomen voor deze dag. Er waren twee presentatoren die op zo’n manier presenteerden dat het wel het songfestival leek. Aan ons was gevraagd of we een algemene presentatie wilden geven over onze opleiding Verpleegkunde in Nederland. De andere internationale studenten zouden dit dan ook doen, zodat de internationale verschillen goed naar voren zouden komen. Daarna was het tijd voor vragen en moesten wij plaats nemen voor op het podium opnieuw op banken. De Indonesische studenten uit het publiek konden omstebeurt vragen aan ons stellen, wat er echt ontzettend veel waren. We hebben daar wel een tijdje gezeten en de vragen bleven maar komen.
Na de lunch werden alle aanwezigen studenten in groepen verdeeld om te discussiëren over een bepaald onderwerp. Dit was niet echt een heel groot succes. Het doel was om samen met je groepje iets op te richten (een studenten forum) om de gezondheidszorg in de wereld te kunnen bevorderen door ervaringen onderling met elkaar uit te wisselen. Niemand begreep de opdracht heel goed en er werd steeds aan mij van alles gevraagd en wilden eigenlijk dat ik alles zou verzinnen. Maar ik deed net of ik het niet begreep. Ze wilden mij ook nog eens als vertegenwoordiger aanwijzen en toen zei ik dat ik dat niet ging doen omdat ik al heel de ochtend daar voor op het podium had gezeten haha. Het was mij wel goed. Om 15:00 uur was het eindelijk afgelopen en toen wilde letterlijk iedereen met ons op de foto. Wat eigenlijk heel grappig was. We kregen ook nog een certificaat en cadeaus.
Na deze lange dag zouden we het vliegtuig nemen voor twee dagen Singapore. Dit tripje zat eigenlijk niet in de planning. Maar er zijn helaas wat problemen met het visum waardoor we een nieuw visum moeten aanvragen. Dit kan alleen in een ander land. Heel vervelend allemaal, maar goed. Het is niet anders en we kunnen zo mooi twee dagen van Singapore genieten. Twee Indonesische vriendinnen hadden aangeboden om ons op de scooter naar het vliegveld brengen. We hadden alleen maar handbagage bij ons, dus een scooter is dan het snelste en beste vervoersmiddel hier in Surabaya. Een van de meiden kwam op tijd, terwijl de andere gewoon niet kwam opdagen. Ze had mij laten weten dat ze naar het appartement zou komen. Wij wachten en wachten.. Ik ben hier zo goed geworden in wachten. Na een poos gewacht te hebben vonden we het toch wel genoeg geweest, er was al geen tijd meer om een taxi te nemen. Die zou er te lang over doen. Gelukkig was een van die jongens van het appartement zo aardig om een van ons te brengen op de motor (wat nog best wel spannend was). Zijn we echt net op tijd bij het vliegveld. We moesten bijna rennen voordat de incheckbalie zou sluiten. Komen we aan bij de balie, heeft ons vliegtuig twee uur vertraging!! Niet te geloven, hoe toevallig. Hierdoor kwamen we helaas wel heel laat aan in Singapore. We waren er pas rond half 3 ’s nachts, plus het is daar nog een uur later. Het was dus een hele korte nacht.
We overnachten in een hostel met vierpersoonskamer in Chinatown recht tegenover het metrostation. Hiervan word ik dan ook de volgende dag wakker van. Het hostel heeft een hele relaxte sfeer, een beetje backpack gevoel net als in Bangkok. Het ontbijt: toast met jam of pindakaas en appels en peren in overvloed. En je mocht zo veel verschillende soorten koffie en thee drinken als je wilde. Lekker Amerikaans geloof ik. En zo ook de rest van Singapore. Ik vind het maar een vreemd land. Het lijkt allemaal zo gemaakt en nieuw, maar ik vond het er fantastisch en dat is niet overdreven. Heerlijk even op adem komen en frisse lucht inademen. Het was fijn om normaal Engels te kunnen communiceren en het was er zo schoon op straat. Een stuk rustiger dan Surabaya, heerlijk westers eigenlijk, even weer een beetje ‘de bewoonde wereld’. Ik had geen idee dat het een apart land was van Maleisië en dat het er zo welvarend zou zijn.
Onze eerste dag stond in het teken van het visum aanvragen. We kochten een metro ticket voor twee dagen. Hiermee mag je dan onbeperkt gebruik maken van de metro, echt prima geregeld. Het was zo fijn reizen met de metro, echt een uitvinding. Vanaf het metrostation was het wel nog een stukje lopen naar de ambassade, maar hierdoor konden we mooi genieten van de mooie omgeving in Singapore. En in tegenstelling tot Surabaya kun je hier wel gewoon normaal over een stoep lopen. Alles prima bij de ambassade. Het was nog wel even heel spannend. In eerste instantie konden we het visum pas twee dagen later ophalen (hebben wij weer), maar gelukkig konden ze een uitzondering voor ons maken, anders hadden we echt een probleem. We hadden al een ticket terug geboekt voor de volgende dag namelijk. Er van uit gaande dat het maar een dag zou duren. Pfoe wat een stress was dat even. Het kan ook gewoon niet allemaal mee zitten, we houden het spannend zie je wel.
De rest van de dag hebben we doorgebracht in de welbekende Orchard road. Hier zijn echt ontelbare winkelcentra te vinden. Aan het eind van de dag was er een gratig rondleiding door Chinatown, die we voor de helft hebben meegelopen. We zijn bij een Chinese apotheek binnen geweest, waar ze heel aparte spullen verkochten. Zoals hoorns van herten die dan ergens goed voor zijn als je ze op eet. Hoe eet je die dan op? Dat vroegen wij ons ook af. Je moet ze schaven en die stukjes doe je dan door je eten. Ook hadden ze botten, zelfde idee, en zwaluwnestjes. Deze kun je dan ook eten, maar die waren echt ontzettend duur. Vreemde chinezen. De rest van de rondleiding was niet heel interessant meer, dus wij hebben ons ontfermt over de vele souvenirs winkeltjes en kraampjes in Chinatown :D.
Onze tweede en tevens laatste dag in Singapore. Opnieuw een volle dag, want we wilden wel nog het een en ander zien van Singapore. We hebben Marina Bay bezocht, was nog een hele zoektocht was omdat we niet naar het gebouw zelf wilden maar juist het uitzicht vanaf de overkant wilden zien. Je kon naar het dak van Marina Bay, maar dit kostte ongeveer 25 dollar en dat vonden wij wel een beetje veel. Het uitzicht vanaf de andere kant van het gebouw was prachtig. Het was wel ontzettend warm. Naast Chinatown is er ook nog een Little India in Singapore. Dit wilden we ook graag even zien en het was net weer even een andere wereld. Volop Indiase mensen, mooie bloemen, overal offertjes en beelden. Echt prachtig. Ook hier hebben we ons weer vermaakt bij de vele souvenirs kraampjes en winkeltjes. Later op de dag konden we het visum ophalen, wat gelukkig zonder problemen ging. Hierna konden we gelijk met de metro door naar het vliegveld, terug naar Surabaya..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
